بسم رب
هرچند فراق پشت امید شکست
هرچند جفا دو دستِ آمال ببَست
نومید نمی شود دل عاشق مست
مردم برسد به هرچه همت دربست
توی زندگیِ چه کسی همیشه همه چی سر جاش بوده؟
هر کسی رو نگاه کنیم یه جوری درگیره هرکسی توی یه مرحله ای
آدم فقط میتونه خداروشکر کنه که مشمول امتحانای سختِ دیگران نمیشه
نمی خوام برم بالای منبر و چیزایی که میدونیم بگم
یه سری وقتا آدم مجبور میشه بزرگترِ خودش بشه خیلی بهتر بود که مجبور نبود
اما فعلا شرایط اینطور پیش رفته
حالا دیگه دست خود آدمه می تونه بشینه و شرایط رو بپذیره
یا باامیدواری همه تلاشش رو بکنه و به خدا توکل کنه
میدونم ،گفتنِ این حرفا خیلی راحته اما در عمل اینطور نیست
به خودم میگم؛
یا برو یا وایسا. بین اینها انتخاب دیگه ای نیست هیچ اشکالی نداره که وایسی
اما اگر میخوای بری جلو باید بدون تردید بری نمیشه هی بری هی بشینی
اصلا قصد ندارم با این حرفا انگیزه ایجاد کنم و الکی امید و روحیه بدم
چون امید باید از درون خودِ آدم بجوشه تا بتونه دووم بیاره و الا حرفای انگیزشی وسط راه آدمو ول می کنن و میرن
من یاد گرفتم تا جایی که میتونم برم حتی اگر بعدا بفهمم که بهتر بود می نشستم و بی خیال می شدم
بهتره با خودمون رو راست باشیم تا وسط راه ول نکنیم برگردیم
درباره این سایت